แม้ว่าเขาจะติดตามความสนใจมากมายของเขาเพียงอย่างเดียวก็ตาม เขาเขียนบทกวีที่โจ่งแจ้งในทศวรรษ 1960 ซึ่งมีพื้นฐานมาจากพฤติกรรมรักร่วมเพศของเขา แสดงการแสดงที่คลั่งไคล้ไปทั่วโลก วาดภาพข้อความที่น่าหลงใหล จัดระเบียบความพยายามในการดูแลเพื่อนร่วมงานที่ต่อสู้กับเชื้อเอชไอวี/เอดส์ และเป็นผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสในยุคแรกๆ ในสหรัฐอเมริกาที่นับถือศาสนาพุทธแบบทิเบตและการทำ
สมาธิ .โครงการหลักในชีวิตของโจรูโนคือการขยาย
ขอบเขตของกวีนิพนธ์อย่างมาก และ—อย่างน้อยก็สำคัญพอๆ กันสำหรับเขา—ปฏิวัติวิธีการนำเสนอและเผยแพร่ การคลุกคลีอยู่ในฉากแนวหน้าของนิวยอร์กในช่วงปี 1960 ทำให้เขาได้รับแรงบันดาลใจ ครั้งหนึ่งเขาเคยบอกกับภัณฑารักษ์ Hans Ulrich Obristโดยนึกถึงกรอบความคิดของเขาในตอนนั้นว่า “ฉันนึกขึ้นได้ว่ากวีนิพนธ์ตามหลังการวาดภาพ ประติมากรรม การเต้นรำ และดนตรีถึง 75 ปี” ดังนั้นเขาจึงต้อง
ทำงานให้ทันมุมมองการติดตั้ง “John Giorno:
Perfect Flowers” ที่ Elizabeth Dee ในนิวยอร์กในปี 2560มุมมองการติดตั้ง “John Giorno: Perfect Flowers” ที่ Elizabeth Dee ในนิวยอร์กในปี 2560บางทีอาจจะไม่มีผลงานชิ้นใดของ Giorno ที่แสดงความรู้สึกอ่อนไหวแบบอย่างของเขาได้อย่างรวบรัดเท่ากับ Dial-A-Poem ซึ่งเป็นบริการที่เขาเริ่มในปลายปี 1967 บริการนี้อนุญาตให้ใครก็ตามที่สามารถเข้าถึงโทรศัพท์เพื่อโทรไปยังหมายเลขต่างๆ ได้
ซึ่งโฆษณาใน New York Times และสถานที่อื่นๆ —
และฟังบทกวีสั้นๆ ของ Joe Brainard, John Cage และ Anne Waldman ตลอดจนสุนทรพจน์และข้อความเกี่ยวกับสิทธิพลเมืองและการต่อต้านสงครามเวียดนาม ในปี 1970 ภัณฑารักษ์ Kynaston McShine ได้รวมผลงานชิ้นนี้ไว้ใน “ข้อมูล” ซึ่งเป็นการสำรวจแนวคิดศิลปะเชิงแนวคิดของเขามี “บทกวีที่มีภาพทางเพศ ตรงไปตรงมา หรือเกย์ดีกว่า ในขณะที่ฉันเป็นเกย์; และการเคลื่อนไหวทางการเมือง”
Giorno กล่าวกับ Obrist “มันดูแปลกที่ในปี 1968
ทุกอย่างยังคงเคร่งครัดจากภายนอก”J ohn Giorno เกิดในปี 1934 ในนิวยอร์ก และเข้าเรียนที่ James Madison High School ซึ่งเป็นโรงเรียนเก่าของผู้พิพากษาศาลฎีกา Ruth Bader Ginsburg (เธอจบการศึกษาก่อน Giorno) และวุฒิสมาชิก Bernie Sanders ( หลังจากนั้น ) โจรูโนได้รับคำแนะนำจากครูให้เขียนบทกวีเมื่ออายุ 14 ปี และพบว่ามัน “มีความสุข” เขาบอกกับหนังสือพิมพ์แท็บลอยด์ เขาเก็บมัน
ไว้จิออร์โนรักนิวยอร์ก และเลือกที่จะอยู่ในเมือง
เพื่อเรียนต่อมหาวิทยาลัย เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียและสำเร็จการศึกษาในปี 2501 “ฉันอ่านเรื่องHowlในช่วงปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิปี 56” เขาบอกกับBrooklyn Rail “มันพัดใจของฉัน” อัลเลน กินสเบิร์ก ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้จะกลายเป็นเพื่อนเช่นเดียวกับบุคคลสำคัญทางวัฒนธรรมผู้บุกเบิกในยุคนั้นแต่ถึงแม้ภายหลังเขาจะกลายเป็นตัวอย่างของชาวโบฮีเมียในเมือง จริง ๆ แล้วจิออร์โนก็ผันตัวมาเป็นนาย
