พูลิตเซอร์ผิวดำคนแรก เจ็ต ยังเผยแพร่ภาพถ่ายของเดวิด แจ็กสันที่มีร่างกายขาดวิ่นของเอ็มเม็ตต์ ทิลล์วัย 14 ปีในโลงศพของเขา ภาพนี้บังคับให้ชาวอเมริกันหลายล้านคนนึกถึงการเหยียดเชื้อชาติของประเทศและช่วยกระตุ้นการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิพลเมืองความสัมพันธ์ระหว่างนักเขียนและศิลปินมักจะเป็นแบบวันเวย์ ศิลปินทำนักเขียนวิจารณ์ แต่ในหนังสือเล่มใหม่ของศิลปินและนักกวี/นักประพันธ์การ
ตอบสนองและการสร้างสรรค์เป็นกระบวนการ
ทำงานร่วมกันพร้อมกันเล็กน้อย; ไม่ใช่หนังสือโต๊ะกาแฟขนาดมหึมา แต่ก็ไม่ใช่นวนิยายที่บางเฉียบเช่นกัน ประกอบด้วยบทกวีร้อยแก้ว 13 บทโดยเลิร์นเนอร์ ซึ่งถูกล้อมกรอบและได้รับแรงบันดาลใจบางส่วนจากภาพถ่ายของบลูม ซึ่งถูกดึงออกมาและรวบรวมใหม่เพื่อตอบสนองต่อข้อความของเลิร์นเนอร์ ภาพถ่ายของ จากหนังสือเล่มนี้จัดแสดงที่เมื่อต้นเดือนกรกฎาคมนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เลิร์นเนอร์ร่วมมือกับ
ศิลปินในรูปแบบการโทรและตอบกลับ
ที่คล้ายคลึงกัน ในที่เขาสร้างร่วมกับศิลปิน เลิร์นเนอร์เขียนนิยายเกี่ยวกับออสโตยาสั้น ๆ และคืนหนึ่งที่เธอทำภาพวาดหายสองภาพ เรื่องสั้นสลับกับชุดภาพเขียนที่เป็นแรงบันดาลใจในนิยายของเลิร์นเนอร์ในตอนแรก และเพื่อให้เหนือสิ่งอื่นใดได้สร้างภาพเขียนใหม่ที่ตอบสนองต่อตัวโครงการเองในการทำงานร่วมกันดูเหมือนจะเป็นมากกว่าการตอบสนอง แต่เป็นการสร้างร่วมกันในการให้สัมภาษณ์กับทั้งคู่พูดคุย
ถึงรายละเอียดปลีกย่อยของการทำงานร่วมกัน
ธีมที่สร้างแรงบันดาลใจ และเรื่องราวที่ทำให้มีชีวิตขึ้นมา ความร่วมมือนี้เริ่มต้นอย่างไร?บาร์บาร่า บลูม : ค่อยเป็นค่อยไป เบ็นกับฉันมีความซาบซึ้งในผลงานของกันและกันและมีเพื่อนที่เหมือนกันและได้สื่อสารความชื่นชมซึ่งกันและกัน เราส่งอีเมลหากันเล็กน้อย ฉันถูกขอให้ทำโปรเจ็กต์ความร่วมมือที่ค่อนข้างใหญ่ และฉันก็ถามเบ็นว่าเขาจะร่วมงานกับฉันไหม เช่นเดียวกับหลาย ๆ อย่างที่วางแผนไว้ก่อนเกิดโรค
ระบาด โปรเจกต์เพิ่งสลายไป มันไม่ได้เกิดขึ้นจริง
ดังนั้นเราจึงพบว่าตัวเองอยู่ระหว่างการคิดเกี่ยวกับโครงการและเบ็นเป็นคนแนะนำว่าเราสามารถทำงานต่อไปได้ แต่ในรูปแบบหนังสือ เบ็น เลิร์นเนอร์ : การย้ายจากพื้นที่จริงไปสู่พื้นที่เสมือนแบบแปลกๆ ของหนังสือรู้สึกเหมือนเป็นโอกาสที่ดี ไม่ใช่แค่ทำงานต่อไปท่ามกลางโรคระบาด แต่ในตัวของมันเอง นี่เป็นช่วงเวลาแห่งการปรับกรอบใหม่ซึ่งเป็นข้อกังวลร่วมกัน ของเราทั้งสองเหมือนเป็นสัมมาทิฏฐิ ฉันคิดว่า
กระบวนการนั้นค่อนข้างมีความเกี่ยวข้อง
กับเนื้อหาของงานและงานของ โดยเฉพาะบลูม : ฉันคิดว่าเรามีความสนใจร่วมกันในการพรรณนาเวลาและการพรรณนาถึงเวลาที่เป็นไปไม่ได้ ที่ซึ่งมันทอดยาวและที่ที่ถูกลืม และที่ที่คุณสามารถก้าวผ่านเมื่อฉันอ่านงานของเบ็นครั้งแรก ฉันรู้ว่า “โอ้พระเจ้า นี่คนๆ นี้ที่มีความยืดเยื้อในกาลเวลาโดยที่มันไม่ใช่นิยายวิทยาศาสตร์ หรือโดยที่มันไม่มีความสมจริงแบบเวทมนตร์”ดูเหมือนว่านักเขียนมักจะมีเรื่องมากมายที่จะพูดถึงศิลปินและศิลปะ กล่าวคือ มีความสัมพันธ์แบบทางเดียวระหว่างนักเขียนและศิลปิน ฉันสงสัยสำหรับคุณ บาร์บารา ศิลปินได้อะไรจากการตอบสนองต่องานเขียนและนักเขียนบลูม : ฉันอิจฉานักเขียนมากและฉันคิดว่าเบ็นอาจจะอิจฉาศิลปิน ฉันอิจฉานักเขียนที่ไม่ต้องการโลกที่เป็นรูปธรรม ที่สามารถปล่อยให้สิ่งต่างๆ ก่อตัวขึ้นและหลุดลอยไปตามกาลเวลา ฉันพูดติดตลกเสมอว่าฉันคิดว่าฉันเป็นนักเขียนจริงๆ แต่มาผิดคิวและสมัครเป็นศิลปินการทำงานกับเบ็น ฉันเป็นนักเรียนด้านการเขียนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เป็นนักเรียนที่มีความแตกต่างระหว่างการทำงานในแบบที่ฉันทำงานในโลกของภาพและในโลกของการเขียน แต่เป้าหมายของฉันในโปรเจ็กต์นี้ไม่ใช่การแสดงข้อความของเบ็น เป้าหมายของฉันคือพยายามเข้าใจอย่างเป็นทางการว่า กำลังทำอะไรในข้อความเหล่านี้ และเพื่อให้เห็นภาพที่เทียบเท่า ซึ่งแตกต่างจากการวาดภาพประกอบ เบ็นจะโยนข้อความเหล่านี้ที่เกี่ยวข้องกับงานของฉันอย่างหลวมๆ หรือไม่หลวมๆ มาให้ฉัน จากนั้นฉันก็จะโยนภาพที่เข้ากับพวกเขากลับมา และบางครั้งฉันก็ส่งของไปให้เบ็นและเขาจะแบบว่า ได้จดจ่ออยู่กับบางแง่มุมของสิ่งนี้ซึ่งอาจมีความสำคัญน้อยกว่าอย่างอื่น”กระบวนการคืออะไร?เลิร์นเนอร์ : มีจุดเริ่มต้นทุกรูปแบบสำหรับฉัน บาร์บารามีงานที่ประกอบขึ้นจากรายละเอียดเหล่านี้จากเวอร์เมียร์ และฉันก็สงสัยว่าการสร้างบทกวีที่ประกอบขึ้นจากรายละเอียด แต่จากแค็ตตาล็อกหมายความว่าอย่างไร กลายเป็นคำตอบสำหรับภาษาจากแคตตาล็อกศิลปะ มันคือคำอธิบายต่างๆ ของผู้หญิงในงานศิลปะ และนั่นคือจุดที่ฉันได้ภาษาเกือบทั้งหมด ซึ่งฉันก็ปรับเปลี่ยนมันเล็กน้อย สิ่งนี้ยังเกี่ยวข้องกับงานของซึ่งถูกค้นพบและเปลี่ยนแปลงเพื่อให้เส้นขอบระหว่างสิ่งที่พบและต้นฉบับเบลอ นั่นคือตัวอย่างของขั้นตอนที่เป็นทางการ บางครั้ง [ความเชื่อมโยงระหว่างข้อความกับงานศิลปะ] ก็ตรงไปตรงมา แต่บางครั้งเราจะคุยกันเรื่องพ่อของเธอ หรือคุยโทรศัพท์กัน และฉันจะเชื่อมโยงสิ่งนั้นกับความกังวลที่เป็นนามธรรม เช่น ความกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นนามธรรม กระบวนการของเราไม่ได้เป็นเพียงขั้นตอนเท่านั้น แต่ได้รับการบอกเล่าจากบทสนทนาที่อาจเกิดขึ้นได้ซึ่งต่อมาก็จมอยู่ในกลไกที่เป็นนามธรรมของบทกวี มีจุดหนึ่งที่ตัวงานเองเข้าครอบงำ มีบางหัวข้อที่คุณไม่รู้จริงๆ แต่กลายเป็นศูนย์กลาง เบ็นกับฉันจะล้อกันเรื่องที่เขากลายเป็นยิว และเราเป็นคนฆราวาสมาก เขามาจากแคนซัส ส่วนฉันมาจากแคลิฟอร์เนีย และครอบครัวของฉันไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กับเหตุการณ์ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แต่ทันใดนั้นก็มีข้อความและการสนทนาเกี่ยวกับบิดาและประเพณีของชาวยิวเลิร์นเนอร์ : หัวข้อหนึ่งคือการเรียบเรียงใหม่ จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเรื่องราวต่างวัยถูกเปิดเผยว่าเป็นเรื่องเท็จ และจู่ๆ สิ่งที่คุณกำลังดำเนินอยู่เมื่อข้อเท็จจริงกลายเป็นเรื่องแต่ง และชีวิตของคุณก็ถูกจัดระเบียบใหม่โดยการเปิดเผยนี้บลูม : ฉันต้องการอธิบายว่าข้อความภาคธาตุคืออะไร มันเป็นสี่เหลี่ยมของข้อความ และรอบๆ ข้อความนั้นเป็นการเขียนตอบข้อความ จากหนึ่งปีหรือสองสามปีหลังจากนั้น หรือหลายร้อยปีหลังจากนั้น และคำตอบเหล่านั้นคือกรอบของข้อความ อันที่จริงแล้วเรียงพิมพ์บนหน้ากระดาษเพื่อตีกรอบข้อความ เป็นภาพพิมพ์ที่โดดเด่นที่สุดชิ้นหนึ่งที่คุณเคยเห็น มันเป็นกรอบความคิดที่แท้จริง เมื่อมีคนอธิบายเรื่องนี้ให้ฉันฟังเป็นครั้งแรก ฉันคิดว่า “โอ้พระเจ้า นี่มันคือสิ่งที่หนังสือหรือข้อความ หรืองานศิลปะควรเป็นอย่างไร” คงจะดีไม่น้อยถ้าคุณสร้างผลงานศิลปะในปี 1999 แล้วหลังจากนั้นก็ใส่กรอบด้วยงานศิลปะชิ้นอื่นที่คุณทำขึ้น เลิร์นเนอร์ : ข้อความภาคธาตุเป็นตัวอย่างของการทำงานร่วมกันในฐานะวัตถุภาพและวัตถุข้อความที่แผ่ขยายไปตามกาลเวลา มันค่อนข้างตลก ในทางใดทางหนึ่ง อำนาจนั้นเมื่อเวลาผ่านไปก็เหมือนเป็นการระบายออกและเติมใหม่ พูดถึงการเรียบเรียงใหม่: หนึ่งในบทกวีร้อยแก้วเหล่านี้เกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเรียนรู้ว่าคำพูดเหล่านี้ที่พ่อของเธอมี ซึ่งเธอคิดว่าเป็นเหมือนฉากพื้นบ้านของชาวยิวในยูเครน กลายเป็นเรื่องไร้สาระที่เขาแต่งขึ้น เราควรพูดถึง หรือไม่?บลูม: หนังสือเล่มนี้อุทิศให้กับ เรื่องนี้เกิดขึ้นในการสนทนาครั้งหนึ่งของเราเกี่ยวกับบิดาและผู้มีอำนาจจอมปลอม ฉันบอกเบ็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าพ่อของฉันจะบอกน้องสาวของฉันและฉันจากที่ไหนเลย เขาจะพูดว่า “ถ้าฉันไม่กลับมาจากที่ทำงาน คุณจะได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับฉัน และมันจะเป็นภาพลวงตา ที่ท่าเรือซานตา โมนิกา และจะมีปลาเฮอริ่งแดง มันจะดูเหมือนฉันกระโดดลงจากท่าเรือ แต่จริงๆ แล้วฉันมีรถรออยู่ ฉันขับรถมาทั้งคืน ทั้งวัน ทั้งวันทั้งคืน เพื่อไปยังเมืองทูคัมคาริ รัฐนิวเม็กซิโก ฉันเปลี่ยนชื่อเป็น ฉันขายประกันชีวิต” เราไม่รู้ว่าเขากำลังพูดถึงอะไร นั่นคือเขาออกจากการเป็นพ่อในยุค 50 ที่มีลูกสามคน มันไม่ได้น่ากลัวหรืออึกอักหรืออะไรเลยแม้แต่น้อยเลิร์นเนอร์ : ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้แล้ว คุณรู้หรือไม่ว่าเขาได้เรื่องราวมาจากไหนในภายหลังบลูม : ไม่ … ที่จริง ใช่ เราอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งในอียิปต์ ส่วนฉันกับน้องสาวอยู่ในห้องพ่อแม่ซึ่งกำลังเตรียมตัวไปทานอาหารเย็น ทีวีขาวดำเปิดอยู่ และหนังเรื่อ ของบิลลี ไวล์เดอร์เปิด อยู่ และทุกๆ บรรทัดจากหนังเรื่องนั้นก็คือเรื่องไร้สาระของพ่อฉัน ฉันถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้และเขาก็แบบว่า “อะไรนะ คุณไม่รู้เหรอ?มีข้อความก่อนหน้าที่เป็นแรงบันดาลใจให้หรือไม่? มีอะไรที่ช่วยแนะนำรูปแบบ?เลิร์นเนอร์ : เราต้องการให้มันไม่ใหญ่และหนัก 1,000 ปอนด์ รูปแบบของมันต้องอยู่ที่จุดสูงสุดของการอ่านและการมอง ทั้งสองอย่างต้องเป็นไปได้ แต่เพื่อให้มันเปิดเผยทันเวลาด้วย เพราะหนังสือศิลปะจำนวนมากไม่รู้สึกว่าพวกเขากำลังแฉในเวลาเดียวกัน เพราะพวกมันยิ่งใหญ่มาก ฉันคิดว่าเราได้คิดค้นอะไรบางอย่างเรื่องราวเกี่ยวกับกฎหมายซึ่งปัจจุบันมักเรียกกันว่า เริ่มขึ้นในปี 2015 เมื่อ ซื้อภาพวาดที่ถูกกล่าวหาว่าขโมยโดยสองภาพในข้อตกลงที่ เป็นสื่อกลาง ต่อมาในปีนั้น ได้คืนภาพวาดให้กับครอบครัวข้อตกลงดังกล่าวก่อให้เกิดการฟ้องร้องซึ่ง อ้างว่าหลอกลวง เป็นเงิน 1 พันล้านดอลลาร์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หลังจากขายผลงาน 39 ชิ้นให้เขาในราคาที่สูงเกินจริง รวมอยู่ในผลงาน 39 ชิ้นที่ ซื้อผ่าน ได้แก่ซึ่งขายให้กับ ในราคา 83 ล้านดอลลาร์ ซึ่งเป็นเอกสารมาร์กอัป 53.62 เปอร์เซ็นต์ที่เปิดเผยโดย ขณะนี้ภาพวาดอยู่ในมือของซาอุดีอาระเบีย ซึ่งซื้อผลงานนี้ในราคา 450 ล้านดอลลาร์ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2564 อัยการเจนีวาได้ยกฟ้องคำร้องของ นื่องจากคดีฟ้องร้อง ในโมนาโกของเขาถูกยกเลิกในปี 2563 หลังจากที่ ขออุทธรณ์ ศาลเจนีวากลับคำตัดสิน โดยพบว่า “ในขั้นตอนนี้ วิทยานิพนธ์ระบุว่า การส่งต่อโดยโจทก์นั้นมีเหตุผล” รายงานการอุทธรณ์กล่าวก่อนหน้านี้ ได้รับการจัดอันดับบลูม : เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเราขโมยอะไรไป
